کتاب «روش شادکامی با راهکارهای قرآنی و روایی» به قلم علی طرقی از سوی انتشارات جمکران منتشر شده است. از آنجایی که افسردگی را میتوان سرطان خاموش دوران حاضر نامید، افسردگی، مانع رشد و بالندگی است؛ چهبسا فردی از امکانات مادی فراوانی برخوردار باشد، ولی با خصلتِ دلمردگی و افسردگی از زندگی لذت نبرد. درصد زیادی از مردم، به خلُق ناشاد مبتلا هستند که برای رهایی از این معضل، راهکارهای دینی را نیاموخته یا به اهمیت آنها پی نبردهاند.
نویسنده با این هدف که لازمۀ بخش بزرگی از تغییر خُلُق ناشاد، بهکارگیری سخنان امامان شیعه (ع) است کتاب «روش شادکامی با راهکارهای قرآنی و روایی» را نگاشته که در آن با مراجعه به سخنان خداوند و ائمه معصوم (ع) که کارگشایان اصلی خلقتاند، راهکارهایی برای رویارویی با مشکلات ارائه کرده تا مخاطب بتواند با شناخت درمانها و نیز اجرای دستورات دینی، به نتایجی بسیار مطلوب برسد.
از سرفصلهای کتاب میتوان به نمونهای از سخنان معصومان (ع)، تعریفِ خُلق ناشاد، علایم افسردگی، چند نکته مهم، انواع دلمردگی و خُلق ناشاد، آزمون خودشناسی (برای شناخت میزان افسردگی)، استعداد افسردگی، توهمات عرفانی، تفاوتهای حزن با افسردگی، برخی از زیانهای دلمردگی و خُلق ناشاد، واکنشهای منفی به خُلق ناشاد، معرفی برخی از موانع شادکامی، ارتقای کیفیت زندگی با راهکارهای دینی، دو نکته مهم، وارستگی، پرهیز از افکار منفی، کوچ کردن از لجنزار خاطرات بد، پرهیز از بدبینیِ مزمن، انجام دادن کارهای افتخارآمیز، دوری از یاس و افراد مایوسکننده و … اشاره کرد.
در بخشی از کتاب میخوانیم: «خوشگمانی به خداوند. قرآن کریم میفرماید: مردان و زنان منافق و مشرکِ بدگمان به خدا مجازات میشوند. نشاط، از میوههای نهال خوشگمانی است. اگر به کلام معصوم ایمان داریم، حضرت علی (ع) میفرماید: خوشگمانی باعث کم شدن غصّه میشود.
کسی که به خدا حسن ظن داشته باشد، به آمرزش خداوند نیز امیدوار است، ولی کسی که به خداوند بدگمان باشد، امیدوار نیست و ناخودآگاه احساس میکند آب از سر گذشته است. چنین فردی به آسانی در دام گناهان دیگر میافتد؛ زیرا از رحمت خدا مایوس شده است. امام رضا (ع) میفرماید: «به خداوند گمان نیک ببر، زیرا خدای عزوجل میفرماید: من نزد گمان بنده مومن خویشم؛ اگر گمان او به من نیک باشد، مطابقِ آن گمان با او رفتار میکنم و اگر بد باشد نیز مطابق همان گمانِ بد با او رفتار میکنم».
[…] کسی که به خدا خوشگمان باشد، امیدوار است و شخص امیدوار غصهدار نمیشود. هنگام دعا کردن نیز باید با خوشگمانی و باورمندی دعا کنیم. امام صادق (ع) میفرماید: «وقتی دعا میکنی، باید احساس کنی حاجتت زود برآورده شده است و انگار حاجتت بر لب در است».