«سقاره» به عنوان مکانی که تعداد زیادی مومیایی و مقبره مصر باستان و چندین هرم را در خود جای داده است، رویای باستان‌شناسان است. هرساله، محققان به اکتشافات جدیدی در این محوطه دست پیدا می‌کنند که از جمله آنها به نقاب مومیایی، طومار‌های «کتاب مردگان» و حتی کارگاه‌های مومیایی‌کردن می‌توان اشاره کرد.
با تمام این تفاسیر، این پرسش مطرح می‌شود که چرا تعداد زیادی از مصریان باستان در این مکان دفن شده‌اند؟
«سقاره» به مدت هزاران سال مورد استفاده قرار گرفت و به گفته «نیکو استرینگ»، ـ مصرشناس و محقق دانشگاه «لیژ» در بلژیک ـ دلایل دفن افراد در این مکان در مقاطع مختلف تاریخ متفاوت بود.
یکی از دلایل اهمیت «سقاره»، نزدیکی آن به شهر «ممفیس» بود. «سلیما اکرام»، ـ استاد مصرشناسی دانشگاه آمریکایی قاهره ـ توضیح داد: «سقاره اصلی‌ترین گورستان پایتخت باستانی «ممفیس» بود که تا حد زیادی به عنوان یک مرکز اداری در طول تاریخ مصر باقی ماند و همچنین یک مرکز مذهبی مهم برای برگزاری آیین‌های خدایان مصر باستان بود.»
به گفته این کارشناس، ساکنان زنده ممفیس، این گورستان را در طول نسل‌ها شکل داده‌اند و بنابراین تاریخچه زندگی شهر و گورستان آن در هم تنیده شده است.
«سقاره» همچنین به این دلیل مکان قابل احترامی محسوب می‌شد که برخی از نخستین فرعون‌های مصر، مقبره‌های خود را در آن مکان بنا کردند. در طول دودمان دوم یعنی از فاصله ۲۸۰۰ تا ۲۶۵۰ پیش از میلاد، فرعون‌هایی همچون «هوتپ سخموی» و «نینت جر» مقبره‌هایی را در «سقاره» ساختند. همچنین «جوزر»، فرعون دودمان سوم، هرم پلکانی مشهور خود را در سقاره ساخت. علاوه‌بر این چندین فرعون دیگر همچون «اوسرکاف»، «اوناس»، «جدکارع» که از دودمان پنجم مصر باستان بودند نیز در این مکان هرم‌هایی را بنا کردند.
با توجه به اینکه با دفن فرعون‌ها در سقاره، درباریان آنها نیز مقبره‌هایی به اصطلاح «مصطبه»ای خود را در مجاورت فرعون می‌ساختند، سقاره یک مکان مختص خانواده سلطنتی نبود.
حتی در طول «پادشاهی نوین» (۱۵۵۰ تا ۱۰۷۰ پیش از میلاد)، یعنی زمانی که فرعون‌ها در «دره پادشاهان» در ۴۸۳ کیلومتری سقاره دفن میشدند، هنوز بسیاری از مقامات دربار تمایل داشتند در سقاره دفن شوند که به گفته «استرینگ» ـ مصرشناس و محقق دانشگاه «لیژ» ـ تمایل این افراد به ادامه ساخت مقبره در این مکان، در تاریخچه سقاره و ارتباط آن با خدایان مصر باستان ریشه داشت.
اهمیت سقاره به طور قابل توجهی با ظهور مسیحیت به عنوان دین اصلی در مصر در قرن چهارم و پنجم میلادی کاهش پیدا کرد.
امروزه این مکان به یک محوطه باستانی پرطرفدار برای گردشگران و باستان‌شناسان تبدیل شده است.
منبع: ایسنا
