باز هم یک نایب قهرمانی و یک سهمیه دیگر. حالا علی داوودی المپیک دیگری پیش روی خود می‌بیند. هر چند این وزنه‌بردار دسته فوق سنگین در جام‌جهانی ۲۰۲۴ به مدال طلا نرسید اماثبت مجموع۴۵۴کیلوگرمی وکسب سه نقره دررقابت‌های جهانی کار بزرگی بود.
داوودی حالا به رویا‌های بزرگ‌تری فکر می‌کند، چیزی شبیه صید طلا در المپیک پاریس و پشت سرگذاشتن لاشا تالاخادزه افسانه‌ای. او در مسیری هیجان‌انگیز و البته پرفشار قرار گرفته است. انتظار کسب مدال المپیک برای هر قهرمان، بار سنگینی است، به خصوص برای علی داوودی در دسته فوق سنگین وزنه‌برداری با حضور مدعیانی، چون تالاخادزه، میناسیان و لالایان. با این حال علی از مدال حرف می‌زد و می‌داند حتی راه کسب طلا مسدود نیست.
قبل از مسابقه به رکورد‌های ۲۰۲ در یکضرب و ۲۵۲ در دوضرب فکر می‌کردی یا شرایط مسابقه تو را به سمت این رکورد‌ها هدایت کرد؟
طبیعتا یکسری رکورد‌ها توی ذهنم بود، اما همیشه هر چه مسابقه پیش می‌رود شرایط بهتر مشخص می‌شود و بر اساس آن ممکن است تلاش کمتر یا بیشتری برای ثبت اعداد و رکورد‌ها لازم باشد. به عنوان مثال در پوکت و در یکضرب، حرکت دوم من وزنه ۲۰۰ بود و قرار شد اگر این وزنه را زدم سراغ وزنه ۲۰۵ بروم، اما زمانی که وزنه از دستم افتاد دیگر ریسک نکردیم و انتخاب سوم به ۲۰۲ تبدیل شد که شانس مدال خوش‌رنگ‌تری بود. البته این را هم بگویم که من در تمرینات هیچ یک از این وزنه‌ها را نزده بودم. در واقع یک بار ۲۰۰ کیلو را زده بودم و یکی دوبار هم ۱۹۵ کیلوگرم را.
اما در دوضرب با مهار وزنه ۲۵۲ کیلوگرم فوق‌العاده کار کردی. جا داشت وزنه سنگین‌تری را هم وزنه بزنی؟ شرایط در این حرکت چطور بود؟
من حرکت دوضرب را طوری جلو رفتم که بتوانم طلا بگیرم و قهرمان شوم. از طرفی اصلا فکر نمی‌کردم حریف ارمنستانی من بتواند وزنه ۲۵۳ کیلویی را بزند، چون سابقه چنین وزنه‌ای را نداشت. وقتی لالایان ۲۵۳کیلو را زد من در حرکت سوم برای طلای مجموع باید سراغ وزنه ۲۶۲ کیلوگرم می‌رفتم که با توجه به آسیب پایم منطقی نبود و به همین دلیل پس از مهار وزنه ۲۵۲ کیلوگرم انصراف دادم.
در دسته فوق سنگین از مدت‌ها قبل ترکیب مدعیان المپیک پاریس مشخص شده و همه می‌دانند علی داوودی برای کسب مدال باید با تالاخادزه، میناسیان و لالایان رقابت کند. در واقع تو و این سه مدعی برای کسب سه مدال پاریس با هم رقابت می‌کنید و طبیعتا دست یکی از این چهار نفر به مدال نخواهد رسید. تا آنجا که می‌دانم دست یکی از شما به مدال نمی‌رسد. با توجه به این رقابت سنگین، از الان به چه رکورد‌هایی در پاریس فکر می‌کنی؟
یکی از نکات مثبت این است که من تمریناتم را برای المپیک با وزنه‌های ۲۰۲ و ۲۵۲ کیلوگرمی شروع می‌کنم. بعد از بازی‌های آسیایی مقداری تمریناتم کمتر شد، اما چندی است که شروع کرده‌ام و استمرار این وضعیت تا المپیک من را به هدفی که دارم نزدیک می‌کند. موفقیت در المپیک واقعا سختی زیادی دارد و ورزشکار باید جسمی و روحی خودش را مدیریت کند. من هم آدمی نیستم که به المپیک بروم و حرفی برای گفتن نداشته باشم. خودم فکر می‌کنم اگر در یکضرب ۴ یا ۵ کیلوگرم افزایش رکورد داشته باشم در دوضرب حتی می‌توانم تالاخادزه را از پا در بیاورم.
پس برنامه‌ریزی تو این است که تا المپیک در مجموع حداقل ۱۰ کیلوگرم افزایش رکورد داشته باشی…
بله. اگر امکان افزایش در یکضرب داشته باشم می‌توانم چنین کاری را انجام بدهم. واقعیت این است که از الان نمی‌توان درباره عدد‌های مشخصی حرف زد، اما این را با اطمینان به شما می‌گویم که بین ۴ مدعی اصلی دسته فوق سنگین، آن کسی که در المپیک مدال نمی‌گیرد من نیستم.
در المپیک توکیو هم حضور داشتی. فضای رقابت بین توکیو و پاریس را چطور قیاس می‌کنی و کدامیک سخت‌تر به نظر می‌رسد؟
قطعا پاریس سخت‌تر است، چون گزینشی‌ها سخت‌تر و محدودتر بود. شکی نیست که رقابت بسیار سختی بین وزنه‌برداران دسته فوق سنگین وجود خواهد داشت.
برای ۱۰۰ روز تمرین پرفشار تا المپیک پاریس آماده هستی؟
کار ما همین است دیگر. باید پرفشار تمرین کنیم تا به آنچه هدف‌گذاری کرده‌ایم برسیم. من از هر زمان دیگری برای این تمرینات سنگین آماده‌ترم.
هدف بزرگ توست که در دومین المپیک زندگی‌ات مدال بگیری. وزنه‌برداران زیادی نیستند که مدال دو المپیک را دارند؛ محمود نامجو، محمد نصیری، حسین رضازاده و کیانوش رستمی و حالا شاید خودت.
من هم می‌دانم دو مداله شدن در المپیک چقدر شیرین است و همین مرا با انگیزه‌تر و حریص‌تر می‌کند. افزایش رکورد سه، چهار کیلویی در یکضرب برای من خیلی سخت نیست و با برنامه‌ریزی خوب می‌توان به آن رسید. در این‌صورت با یک وزنه خوب در دوضرب می‌توانم به هدفم که کسب دومین مدال المپیک است دست پیدا کنم.
علی داوودی به سه المپیک متوالی هم فکر می‌کند؟
راستش وزنه‌برداری ورزش بسیار پرفشاری است و استرس زیادی به آدم وارد می‌کند. یک وزنه‌بردار گاهی اوقات با خودش می‌گوید کاش مسابقات زودتر تمام شود، اما به هر حال مدال‌هایی که می‌گیریم به ما انگیزه می‌دهد تا دوباره تلاش کنیم. با این توضیحات الان فقط به المپیک پاریس فکر می‌کنم و هدف بزرگی که دارم. چون می‌دانم شاید این آخرین فرصت من باشد. کار در دسته فوق سنگین همیشه دشواری‌ها و آسیب‌های جسمی خودش را دارد و از الان نمی‌شود به ۴ سال دیگر فکر کرد.
۳سال پیش دراین روزهابرای حضورالمپیک توکیو بسیارتحت فشاربودی والان هم باتوجه به این‌که یکی ازدو شانس وزنه‌برداری برای کسب مدال‌المپیک هستی انتظارات ازتوهمچنان بالاست. این بارچطور می‌خواهی اوضاع رابرای المپیک پاریس مدیریت کنی؟
قطعا به نسبت المپیک توکیو، در پاریس همه چیز سخت‌تر خواهد بود. در توکیو به دلیل محدودیت‌های کرونایی تماشاگر چندانی در سالن‌ها وجود نداشت، اما در پاریس همه چیز فرق می‌کند و جو سنگین‌تر است. من تجربه المپیک را دارم و امیدوارم روز مسابقه همه چیز را مدیریت کنم. تنها چیزی که می‌دانم این است که مسیر یک ورزشکار المپیکی باید توام با تلاش و کوشش مضاعف باشد تا موفقیت به دست بیاید.
درباره آیت شریفی هم صحبت کنیم. هم رفیق خوبی است و هم کسی است که خوب با او تمرین می‌کنی. آیت هم وزنه‌های خوبی در رقابت‌های جهانی زد و حتی به بهترین رکورد مجموع تو در انتخابی المپیک حمله کرد. این رقابت چقدر به تو کمک کرد در مسیر المپیکی شدن؟
آیت در پوکت خیلی خوب وزنه زد. او در گذشته بدشانسی‌های زیادی داشت، اما اکنون خیلی خوب تمرین می‌کند و فکر می‌کنم نتیجه‌اش را در مسابقات جهانی بگیرد. واقعیت این است که رقابت با او برای من باعث انگیزه بیشتر می‌شود. بر کسی پوشیده نیست که بی رقیب بودن یک وزنه بردار همیشه اتفاق خوبی نیست و گاهی ممکن است به ضرر او تمام شود. به همین دلیل فکر می‌کنم رقابت من و آیت هم در این مقطع به هردوی ما کمک می‌کند. البته در فوق سنگین فقط ما نیستیم. علیرضا یوسفی هست، طا‌ها نعمتی هست و چند وزنه‌بردار آینده‌دار دیگر. نه تنها در دسته سنگین وزن که در اوزان دیگر هم اعجوبه‌هایی هستند که بسیار خوب وزنه می‌زنند و انگیزه را بین سایر رقبای بالای داخلی بالا می‌برند. این موضوع باعث خوشحالی است. ما جوانان خوش‌آتیه‌ای در همه اوزان داریم که می‌توانند آینده وزنه‌برداری را بیمه کنند. این وزنه‌برداران هم خوب تمرین می‌کنند و هم اخلاق را رعایت می‌کنند و شرایط حرفه‌ای‌گری را دارند و اگر ذهن آنها به سمت و سوی دیگری نرود افتخارات بسیاری در انتظار آنها خواهد بود.
بعد از نایب قهرمانی در جام‌جهانی بازتاب‌ها درباره تو چگونه است؟
خب، مردم که همیشه لطف دارند. دوستان هم همین‌طور. در مورد خود من اگر همیشه اخبار منفی ۵۰ درصد بود این بار به ۱۰ درصد رسید و همین هم باعث خوشحالی است. به هر حال همیشه کسانی هستند که حتی در موفقیت‌ها هم انتقاد می‌کنند. من مطمئنم اگر روزی تالاخادزه را شکست بدهم باز کسانی هستند که انتقاد می‌کنند. در واقع برای یک ورزشکار بخش منفی اخبار هرگز به صفر نمی‌رسد، اما همین که بازتاب‌های مثبت بیشتر است برای من راضی کننده است.
در کل، اما به نظر می‌رسد زیاد درگیر فضای مجازی نیستی؟
بله همین طور است. از تعداد فالوئرهایم در فضای مجازی متوجه می‌شوید که اصلا درگیر نیستم. شک نکنید در این صد روز باقی مانده تا المپیک قطعا حضورم در فضای مجازی کمتر هم خواهد شد. شاید اصلا برای مدتی فضای مجازی را کنار بگذارم تا همه تمرکزم روی وزنه‌برداری و المپیک پیش‌رو باشد.
افتخارات علی داوودی در یک نگاه
۲۰۱۶ طلای قهرمانی نوجوانان جهان | مالزی
۲۰۱۶ طلای قهرمانی نوجوانان آسیا | ژاپن
۲۰۱۷ طلای جام فجر | تهران
۲۰۱۷ طلای قهرمانی جوانان جهان | ژاپن
۲۰۱۸ طلای قهرمانی جوانان جهان | تاشکند
۲۰۱۸ طلای قهرمانی جهان | عشق‌آباد
۲۰۱۹ طلای قهرمانی جوانان جهان | فیجی
۲۰۱۹ طلای قهرمانی آسیا | چین
۲۰۱۹ طلای جام فجر | تهران
۲۰۲۰ طلای قهرمانی آسیا | ازبکستان
۲۰۲۰ طلای جام فجر | تهران
۲۰۲۱ نقره المپیک | توکیو
۲۰۲۳ برنز دوضرب قهرمانی جهان | عربستان
منبع: روزنامه جام جم
